Afscheid nemen en een nieuw avontuur tegemoet gaan

3 juni 2018

Na een gave en onvergetelijke reis is mijn 1e doel behaald! 1 juni, de dag waarop ik afscheid moet nemen van de groep. Eerst een reis van zo’n 5 uur gemaakt naar Debre Zeit om daar met elkaar af te sluiten met een barbecue. Er werden getuigenissen gedeeld en we hebben heerlijk gekletst en gegeten. Het zag er zo luxe uit dat ik eigenlijk dacht van wat doe ik hier. Je komt in de armoede en je kruipt er zo weer uit. Nog niet zo bezig met het afscheid zitten we dan rond 19:30 weer in de bus. Hoe dichter we bij Addis Ababa komen, hoe meer ik dacht: “straks ben ik wel ‘alleen’”. Bij de bus als groepje nog gebeden, kreeg van verschillende mensen een knuffel! Wat was dat fijn, maar ook wel dubbel. Iedereen pakte zijn of haar koffer en dan zouden we gezamenlijk naar de incheckhal lopen. Ik dacht al eerder, ik wil Tiemen nog graag bedanken en of hij voor mij wil bidden zodat ik rustig mijn reis in ga. Ik Tiemen opzoeken, dikke knuffel gegeven en gevraagd of hij nog voor mij wilde bidden. Wat een topper is het ook! Uiteindelijk liepen we naar de self-incheck en ging iedereen de koffers inleveren. Marjan, die voor mij de reis naar Kenia geregeld heeft, heeft nog wat uitgelegd wa betreft mijn vliegreizen, dat was fijn! Nadat iedereen de koffers hadden ingeleverd, liep je dan eigenlijk rechtstreeks naar de paspoortcontrole, dus het afscheid was wel definitief. Sommige bij de paspoortcontrole nog gezien en een hele snelle knuffel gegeven, maar ja ze moeten toch een keer naar Nederland. En daar sta je dan met je koffers op naar een hele lange nacht. Ik ging op een stoeltje zitten en nog even gezellig facetimen met een aantal mensen uit Nederland, ook m’n ouders nog ff gesproken. Dat was wel even leuk! Toen nog maar even wat gaan schrijven van de afgelopen dagen, maar daar was ik ook gauw klaar mee. Reepje eten, water drinken en maar wachten.... Op het eind was ik echt moe. M’n ogen vielen continu dicht, dus besloot ik maar om wat heen en weer te lopen en het toilet te bezoeken. Maar wat was het rustig ‘s nachts en wat had ik zelf ook een rust. Ik was niet meer gespannen en ik dacht tis goed zo. Wat gebeden dan wel niet met je kunnen doen! Tegen een uur of 5:30 heb ik ingecheckt. Maar ja, de balie was nog niet open dus ben ik maar weer gaan zitten. Rond 6:50 ging de balie open om daar mijn koffer in te leveren. Dat gedaan te hebben, ging ik naar de paspoortcontrole. Ook dat verliep goed! Op naar de douane, want ja zoveel heb ik toch niet te doen en dan kon ik in elk geval fatsoenlijk op een stoeltje zitten. Door de douane, ik helemaal goed maar ja deze meid was even vergeten dat er een schaartje in mn EHBO-tasje zat 🙈. Dus ik werd even vriendelijk verzocht om mijn schaartje af te geven, nou vooruit dan. Zo rond 9:00 konden we eindelijk boarden en tegen 10:30 hingen we in de lucht. Wel wat turbulentie onderweg, maar na ongeveer 2 uurtjes ben ik veilig geland in Kenia, Nairobi. Het 2e avontuur gaat beginnen!!

4 Reacties

  1. Wilma Mensink:
    3 juni 2018
    Prachtig! Wat mooi hoe getuigd van je geloof. Dankbaar.
  2. Bert van Oosten:
    3 juni 2018
    Mooi Rieneke, super dat je God mag ervaren en bevestigd wordt, dat er geweldig veel kracht uitgaat van gebed
  3. Riekje Elsinga:
    3 juni 2018
    Wat een groot vertrouwen heb je en daar mag je van getuigen. Geweldig. Een goede tijd in Kenia.
  4. Hennie doldersum:
    4 juni 2018
    heerlijk om je getuigenis te lezen en zo herkenbaar!!!
    Gebed is een geweldig wapen.
    veel zegen op de rest van je reis!!!